z drugiego rozdziału pracy magisterskiej
Kluczowe znaczenie w dziedzinie zwalczania nieuczciwej konkurencji w reklamie ma art. 16 z.n.k.U. Zawarty w art. 16 z.n.k.U. katalog czynów nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy ma charakter otwarty. Ustawodawca polski nie zdecydował się na pełne wyliczenie przypadków nieuczciwej reklamy, a ograniczył się do form najczęściej spotykanych. Brak tego wyliczenia wydaje się uzasadniony, gdyż wielki dynamizm istniejący na rynku reklamowym powodowałby tylko fragmentaryczną ochronę innych przedsiębiorców i klientów przed nieuczciwą reklamą[1].
Wyraz otwartości wyliczenia można odnaleźć w treści ust. 1 tegoż artykułu, który mówi, iż „czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności”, po czym następuje wyliczenie. Ponadto o otwartości wyliczenia przesądza fakt, iż katalog czynów nieuczciwej konkurencji z zakresu reklamy otwiera klauzula generalna zawarta w ust 1 pkt. 1 art. 16 ustawy, która mówi, iż „czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności reklama sprzeczna z przepisami prawa lub dobrymi obyczajami[2].
Art. 16 ustawy wymienia, iż czynami nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy są w szczególności:
- reklama uchybiająca godności człowieka (ust. 1 pkt 1),
- reklama wprowadzająca w błąd (ust.1 pkt 2 i ust.2),
- reklama nierzeczowa (ust.1 pkt 3),
- reklama ukryta (ust.1 pkt 4),
- reklama uciążliwa (ust.1 pkt 5) oraz
- niektóre formy reklamy porównawczej (ust.3).
Pamiętać należy, iż często reklama, której można przypisać przymiot nieuczciwości wypełnia znamiona dwu lub więcej typizowanych czynów nieuczciwej konkurencji z zakresu reklamy. Także w piśmiennictwie przyjmuje się, iż podział zawarty w art. 16 z.n.k.U. nie ma charakteru rozłącznego.
Pamiętać należy, iż nieuczciwa reklama przez przymiot swojej nieuczciwości jest czynem sprzecznym z dobrymi obyczajami. Generalizując można powiedzieć, iż źródło nieuczciwości reklamy można odnaleźć we:
- wprowadzeniu w błąd lub
- w innym sposobie naruszenia dobrego obyczaju.
Dla potrzeb niniejszej pracy możliwym byłoby przedstawienie stypizowanych czynów nieuczciwej konkurencji w reklamie zgodnie z wyżej wspomnianym podziałem, jednakże wydaje się, iż zachowanie systematyki zawartej w art. 16 z.n.k.U. pozwoli na czytelniejsze przedstawienie omawianego zagadnienia.
[1] zob. R. Stefanicki, Dobre obyczaje w prawie polskim. PPH 2002/5, s.26
[2] Klauzula ta zostanie omówiona w rozdziale następnym